Σε ηλικία μόλις 9 ημερών, ένα πουλάρι ονόματι Tye έχασε τη μητέρα του. Αλλά το ίδιο βράδυ απέκτησε έναν απροσδόκητο φίλο – ένα αυστραλιανό βοοειδή σκυλί που ονομάζεται Zip, γράφει ο thedodo.
Ο Ζιπ δεν είχε δείξει ποτέ μεγάλο ενδιαφέρον για τα αδέρφια του με άλογα. «Μεγαλώνουμε πουλάρια κάθε χρόνο και εκείνος κοιτούσε στην πόρτα και απλά τα κοιτούσε», είπε η Κάρλα Σουίντλ, η μαμά του Ζιπ, στο The Dodo.
Αλλά εκείνη τη μοιραία νύχτα του Μαρτίου, ήταν λες και ο 5χρονος σκύλος διάσωσης μπορούσε να πει ότι χρειαζόταν.
Η μητέρα του Tye αρρώστησε μέρες μετά τη γέννα, και παρά τη θεραπεία, γρήγορα κατηφόρισε. Όταν τα πράγματα φαινόταν πιο ζοφερά για τη μητέρα και το μωρό, ο Swindle έμεινε δίπλα τους. Όπως πάντα, ο Zip έκανε ετικέτα με τον ιδιοκτήτη του.
«Πέρασα τη νύχτα στον αχυρώνα φροντίζοντας το άλογο της μαμάς, ελπίζοντας ότι θα μπορούσα να την τραβήξω», είπε ο Σουίντλ. «Ο Ζιπ έμεινε μαζί μου στο δρομάκι του αχυρώνα όλη τη νύχτα — το πουλάρι ήταν ξαπλωμένο στο δρομάκι, και απλώς ξάπλωσε εκεί δίπλα στο πουλάρι».
Το επόμενο πρωί, ο Tye έχασε τη μητέρα του, αλλά δεν ήταν μόνος.
Ο Ζιπ επέμενε να κάνει συντροφιά στο νεογέννητο άλογο, παρηγορώντας το ζωάκι με την παρουσία του. Όταν ο Zip ήταν γύρω, ο Tye ήταν χαλαρός και χαρούμενος. «Μου φάνηκε ότι το πουλάρι ήξερε ότι ο σκύλος προσπαθούσε να τον βοηθήσει», είπε ο Σουίντλ, «που είναι τόσο γλυκό».
Για έξι εβδομάδες, ο Zip δεν άφηνε τον Tye να φύγει από τα μάτια του. Όποτε ο Swindle πήγαινε να ταΐσει το πουλάρι, ο Zip ήταν πρώτος στη σειρά για να χαιρετήσει το αλογάκι. «Κάθε φορά που πήγαινα στον αχυρώνα, ο Ζιπ έτρεχε στον πάγκο, στεκόταν μπροστά στον πάγκο και περίμενε να φτάσω εκεί», είπε ο Σουίντλ. «Με χτυπούσε στον αχυρώνα κάθε φορά».
«Μόλις άνοιγα την πόρτα, θα με γκρέμιζε πριν προλάβω να μπω εκεί», πρόσθεσε. «Αν το πουλάρι ξάπλωνε, πήγαινε εκεί και έβαζε το κεφάλι του πάνω του».
Καθώς περνούσαν μήνες, ο Τάι γρήγορα πήρε κιλά, με αποτέλεσμα να γίνει ένα υγιές νεαρό άλογο — εν μέρει χάρη στον θετό μπαμπά του.
Τώρα, ο Tye περνά τις περισσότερες μέρες έξω στο βοσκότοπο με τη μεγαλύτερη αδερφή του, η οποία του διδάσκει τις λεπτομέρειες του να είναι άλογο. Και ενώ ο Ζιπ εξακολουθεί να συνοδεύει τον Σουίντλ στον αχυρώνα, δεν εκλιπαρεί πια να πάει στο στάβλο με τον Τάι.
«Το πουλάρι είναι λίγο τραχύ τώρα», είπε ο Σουίντλ, «σηκώνεται, προσπαθεί να παίξει, έτσι ο Ζιπ κάπως μένει μακριά του τώρα».
Ο περήφανος μπαμπάς καταλαβαίνει ότι ο Tye πρέπει να δοκιμάσει την ανεξαρτησία του και αυτό δεν κάνει τη σχέση τους λιγότερο ξεχωριστή.
«Θα μπορούσατε να πείτε ότι όταν το πουλάρι χρειαζόταν τον Zip, ο Zip ήταν εκεί για αυτόν», είπε ο Swindle. «Και τώρα ο Ζιπ ξέρει ότι το πουλάρι είναι εντάξει, γι’ αυτό τράβηξαν χωριστούς δρόμους».
Αλλά φαίνεται ότι το αλογάκι άνοιξε χώρο στην καρδιά του μεγαλύτερου σκύλου — χώρο που έκτοτε γέμισε με ένα άλλο μωρό.
«Λατρεύει την εγγονή μου», είπε ο Σουίντλ. «Όποτε έρχεται εδώ, πηγαίνει κατευθείαν σε αυτήν. Της συμπεριφέρεται όπως έκανε το πουλάρι. Του αρέσει απλώς να είναι κοντά της».
Αυτή η ιστορία εμφανίστηκε αρχικά στο thedodo.com