Όλα τα σκυλιά είναι όμορφα. Δεν έχει σημασία αν έχουν ειδικές ανάγκες, μόνιμες ουλές ή μη παραδοσιακά χαρακτηριστικά, εξακολουθούν να είναι πολύτιμα πλάσματα που αξίζουν να τα αγαπάμε, γράφει ο ilovemydogsomuch
Ένας σκύλος, ονόματι Walter, παραβλέφθηκε και αφέθηκε πίσω σε ένα καταφύγιο. Οι λόγοι για τους οποίους ο σκύλος αγνοήθηκε (πολλές φορές) ράγισαν την καρδιά ενός συγκεκριμένου φιλόζωου. Η φιλόζωη, μια γυναίκα που ονομαζόταν Γκάμπι, βρισκόταν ήδη στο καταφύγιο για να σώσει έναν άλλο σκύλο όταν κλήθηκε από έναν εθελοντή να συναντήσει τον Γουόλτερ.
Ο εθελοντής είπε, “Γεια σου Γκάμπι, πρέπει να δεις αυτόν τον σκύλο!” Η εθελόντρια γνώριζε ότι η Γκάμπι έσωζε σκυλιά με ειδικές ανάγκες και σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να βοηθήσει τον Γουόλτερ να βρει ένα για πάντα σπίτι. Μόλις η Γκάμπι κοίταξε το μοναδικό κουτάβι, ήξερε ότι κάθε άλλο παρά συνηθισμένος ήταν. Δεν είχε δει ποτέ σκύλο που να ήταν τόσο αδύνατος ή να είχε τόσο έντονο υποδάγκωμα. Είχε επίσης εμφανείς παραμορφώσεις στα πόδια και τη σπονδυλική στήλη. Η Γκάμπι δεν την ένοιαζε. Ήθελε να κρατήσει τον Γουόλτερ και να συστήσει τον εαυτό της.
Η Γκάμπι κατάλαβε ότι ο Γουόλτερ δεν ήταν απλώς ξεχωριστός και ιδιαίτερος για εκείνη, αλλά συνειδητοποίησε επίσης την κρύα σκληρή αλήθεια. Ο Walter θα ήταν πολύ δύσκολο να τοποθετηθεί λόγω των ειδικών του αναγκών και είτε θα έμενε στο καταφύγιο για μεγάλο χρονικό διάστημα είτε θα τον είχαν καταθέσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι τσακίστηκαν όταν περνούσαν από το ρείθρο του Walter. Πολλοί άνθρωποι νόμιζαν ότι ο σκύλος ήταν απλώς άσχημος. Όχι όμως η Γκάμπι! Πίστευε ότι ήταν τέλειος.
Η καλή καρδιά ήξερε ότι έπρεπε να πάρει τον Γουόλτερ σπίτι και να τον υιοθετήσει η ίδια. Η Γκάμπι παρέβλεψε εύκολα τα «ελαττώματα» του σκύλου. Για εκείνη, ο Walter ήταν άψογος. Δεν είχε σημασία που δεν έμοιαζε με άλλα σκυλιά ή ότι δεν θα ζούσε πολύ. το μόνο που είχε σημασία ήταν ότι ήταν ικανός για αγάπη και η Γκάμπι ήταν ικανή να του δώσει μια καλή ζωή.
Ο Walter έχει μια σπάνια γενετική πάθηση που ονομάζεται βλεννοπολυσακχαρίδωση, επίσης γνωστή ως MPS VI. Δυστυχώς, είναι μια τελική προοδευτική διαταραχή. Αλλά παρόλο που ο Walter δεν μπορούσε να έχει μεγάλη ζωή, δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε να έχει μια καλή ζωή. Όταν ο Walter πήγε σπίτι με την Gabby, κατάλαβε αμέσως ότι ήταν εξαιρετικός. Είναι χαρούμενος όλη την ώρα. Είναι αποφασισμένος να περπατήσει (και ακόμη και να προσπαθήσει να τρέξει) όσο το δυνατόν περισσότερο. Παρόλο που είναι δύσκολο στο σώμα του να κυκλοφορήσει, δεν σταμάτησε και πολύ τον Walter. Και η Γκάμπι το λάτρεψε αυτό!
Πρώτον, όταν ο Walter επέστρεψε στο σπίτι, η Gabby επικεντρώθηκε στη φυσικοθεραπεία σε μια μικρή παιδική πισίνα. Ο Walter το λάτρεψε. Και το νερό ενίσχυε το σώμα του τρομερά. Μετά ήρθε η ώρα να αναλάβω την αυλή. Ο Γουόλτερ δεν άφησε τίποτα να τον καθυστερήσει, ειδικά περπατώντας όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να φτάσει στη μητέρα του που τον επευφημούσε όλη την ώρα.
Η Γκάμπι αποδίδει τον δεσμό της με τον Γουόλτερ στον πατέρα της που πέθανε από Σκλήρυνση κατά πλάκας. Εξηγεί, στο παρακάτω βίντεο, ότι στο τέλος της ζωής του μπαμπά της, ήταν επίσης ανάπηρος αλλά παρέμεινε πολύ δυνατός. Αυτό έδωσε στον Γκάμπι μια εντελώς νέα οπτική για τους ανθρώπους και τα ζώα που αντιμετωπίζουν τέτοιες αντιξοότητες, αλλά επιδεικνύουν τέτοια επιμονή. Βλέποντας τον Walter και τη θετική του στάση θύμισε στην Gabby τον πατέρα της. Ο πατέρας της ήταν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Αυτή η ιστορία είναι πραγματικά ξεχωριστή – και το παρακάτω βίντεο παρουσιάζει όμορφα το ταξίδι του Walter και της Gabby. Σας προτρέπουμε να αφήσετε λίγο την πολυάσχολη μέρα σας και να την παρακολουθήσετε. Μόλις το κάνετε, θα θέλετε να το μοιραστείτε με τους φίλους και την οικογένειά σας, ώστε να καταλάβουν ότι ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ αξίζουν μια ευτυχισμένη ζωή ανεξάρτητα από το τι! Δεν συμφωνείτε;
Πηγή: ilovemydogsomuch.tv