Η Sue Weeding, συνιδρυτής ενός καταφυγίου για άλογα στην Ισπανία, το έχει δει ξανά και ξανά: το φως έφυγε τελείως από τα μάτια των αλόγων που είχαν παραμεληθεί ή κακοποιηθεί, γράφει ο thedodo
Αυτό συνέβη με ένα από τις τελευταίες διασώσεις που έφτασαν στο Easy Horse Care Rescue Center (EHCRC) στο Αλικάντε.
«Όταν μπήκε μέσα, ήταν σαν ένα σπίτι με τις κουρτίνες τραβηγμένες σε όλα τα παράθυρα», είπε ο Weeding στο The Dodo. «Είναι έτσι με τόσα πολλά διασωθέντα άλογα: Δεν υπάρχει τίποτα εκεί, δεν δίνουν τίποτα, δεν δίνουν καμία οπτική επαφή. Δεν θα αποκαλύψουν τίποτα για τον εαυτό τους».
Τώρα που ονομάζεται Tamarisk, η φοράδα μπήκε με ένα άλλο νεότερο άλογο τον περασμένο μήνα αφού η αστυνομία τα κατέσχεσε από έναν ιδιοκτήτη που βασικά τους λιμοκτονούσε. Η Tamarisk ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση, που οι διασώστες υπολόγισαν ότι ήταν περίπου 20 ετών. Στη συνέχεια ανακάλυψαν ότι ήταν μόλις 9.
«Όταν τη σώθηκε, ήταν σε τόσο αδύναμη κατάσταση θα μπορούσε να είχε πεθάνει», είπε ο Βίντιγκ. «Ήταν πολύ συναρπαστικό».
Η Tamarisk δεν μπορούσε καν να ξαπλώσει στο νέο της στάβλο – οι διασώστες ανησυχούσαν ότι αν το προσπαθούσε, τα οστά του γοφού της θα μπορούσαν να τρυπήσουν το δέρμα της. Ήταν επίσης καλυμμένη με ουλές και έδειξε τη σωματική φθορά μιας φοράδας που χρησιμοποιήθηκε για αναπαραγωγή όλη της τη ζωή.
«Ήταν σοβαρά αφυδατωμένη, σοβαρά υποσιτισμένη», είπε ο Weeding. «Την είχαν χτυπήσει εντελώς στο έδαφος. Υπάρχουν ουλές παντού. Ένας Θεός ξέρει τι έπρεπε να κάνει. Δεν έχουμε ξαναδεί ένα νεαρό άλογο τόσο σπασμένο».
Το ότι η Tamarisk δεν κοίταζε κανέναν στα μάτια ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικό, αφού ένας από τους τρόπους που χρειαζόταν πολύ για να συνέλθει ήταν συναισθηματικά.
Εδώ μπήκε η υπομονή και ο χρόνος, για άλλη μια φορά. Το βοτάνισμα συνηθίζει να περιμένει μήνες και μήνες για να την εμπιστευτούν επιτέλους τα άλογα. Πέρασε το χρόνο της απλώς στέκεται δίπλα στο Αλμυρίκι, χαϊδεύοντας τα μαλλιά της, που είχαν ασπρίσει στα σημεία όπου είχε σημάδια.
Σύντομα, το πεινασμένο άλογο χαλάρωσε λίγο. Άρχισε ακόμη και να τρώει ξανά – και αρνήθηκε να σταματήσει.
«Τώρα μπορούμε πραγματικά να της βάλουμε φαγητό», είπε ο Βίντιγκ. «Τρώει και της δίνουμε όσο μπορεί να φάει. Και δεν σταματάει να τρώει. Είναι τόσο συγκινητικό να τους βλέπεις να επιστρέφουν έτσι».
Τότε συνέβη κάτι πραγματικά όμορφο: η Tamarisk άρχισε να σηκώνει το κεφάλι της αρκετά για να κοιτάξει τη γυναίκα που την είχε σώσει στα μάτια.
“Έχει λαμπερά μάτια τώρα, τα αυτιά της είναι ψηλά, είναι σε εγρήγορση”, είπε ο Weeding. «Είναι σαν να έχει σηκωθεί το πέπλο και να κοιτάζει τα πράγματα… Έχω λίγη οπτική επαφή».
Η Weeding αποφάσισε να ονομάσει τη φοράδα Tamarisk, που είναι ένα ιδιαίτερα προσωπικό όνομα για το Weeding.
«Το πρόσωπό της μου θυμίζει τον αλμυρίκι, ένα άλογο που είχα πριν από χρόνια στην Αγγλία», είπε ο Βίντιγκ. «Όταν ονομάζεις αυτά τα ζώα, δεν βιάζεσαι. κάπως ξαπλώνεις εκεί το βράδυ και σκέφτεσαι, “Να την λέμε έτσι, να την λέμε έτσι;” Τις περισσότερες φορές, όταν είστε πραγματικά μαζί τους, κάνετε κάτι μαζί τους, το όνομα εμφανίζεται ξαφνικά στον εγκέφαλό σας και ξέρετε ακριβώς πώς θα την αποκαλέσετε».
Η Weeding περίμενε ότι θα χρειαζόταν πολύ περισσότερος χρόνος για να αποκτήσει το Tamarisk. Είναι ευχαριστημένη που μετά από λίγες μόνο εβδομάδες έχει σημειώσει τόση πρόοδο. «Υποψιάζομαι ότι πάντα θα ανησυχεί για νέους ανθρώπους», είπε, «αλλά το πιο υπέροχο πράγμα για μένα είναι ότι οι κουρτίνες είναι ανοιχτές και βλέπεις τα μάτια τους ξανά ζωντανά».
Οι άνθρωποι του EHCRC έχουν διασώσει πάνω από 100 κακοποιημένα και παραμελημένα άλογα και γαϊδούρια από όλη την Ισπανία — και εργάζονται για χρόνια με την αστυνομία για να βοηθήσουν τις αρχές επιβολής του νόμου να κατανοήσουν πώς να εντοπίσουν την κακοποίηση ζώων και να σώσουν ζωές όπως του Tamarisk.
«Μπορείτε να καταλάβετε τόσα πολλά από τη συμπεριφορά ενός αλόγου, πώς σας κοιτάζουν και πώς ενεργούν γύρω σας», πρόσθεσε ο Weeding. «Της αξίζει όλα όσα θα της δώσουμε».
Πηγή: thedodo.com